ทำไม “อิหร่าน” จึงอดทน และไม่เผชิญหน้าโดยตรงกับ “อิสราเอล”!!

ระยะหลังมานี้อิสราเอลได้พยายามยั่วยุอิหร่านด้วยการยิงฐานทหารในซีเรียหลายครั้ง และล่าสุดวานนี้ (อังคาร 8 พ.ค.) ก็โจมตีชานกรุงดามัสกัส โดยอ้างว่าเพื่อสกัดการขนถ่ายอาวุธของอิหร่าน

การกระทำของอิสราเอลมีเป้าหมายเพื่อแหย่ให้อิหร่านตอบโต้ และกระโจนเข้าสู่สงคราม “โดยตรง” กับอิสราเอล ซึ่งสถานการณ์จากนั้นก็จะเป็นการบีบชาติมหาอำนาจทางอ้อมให้ต้องกระโดดเข้ามาร่วมวงสงครามนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

หลายๆ การกระทำช่วงหลังบ่งชี้ว่าอิสราเอลต้องการเปิดฉากดวลกับอิหร่านแล้ว ทว่าไม่กล้าฟัดกันตัวต่อตัว จึงทำทุกทางเพื่อลากชาติมหาอำนาจมาร่วมวงพันตูนี้

แต่อิหร่านจะยังคง “อดทน” และไม่ตอบโต้อะไรที่นำไปสู่สงครามในตอนนี้!!

อย่างน้อยก็คงรอให้เลบานอนจัดตั้งรัฐบาลแล้วเสร็จ เพราะขบวนการฮิซบุลเลาะห์พันธมิตรที่เหนียวแน่นของอิหร่านสามารถชนะเลือกตั้ง ครองเสียงข้างมากในสภา

และอิหร่านจะยังคงรอไปอีกสักพักเพื่อให้ “อิรัก” ผ่านพ้นการเลือกตั้งที่จะมีขึ้นในวันที่ 12 พ.ค. นี้  และรอไปจนกว่าอิรักจัดตั้งรัฐบาลสำเร็จ ซึ่งคาดหมายว่าพันธมิตรของอิหร่านจะได้ครองตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของประเทศนี้

และถ้าไม่มีปัจจัย “ร้ายแรง” สอดแทรกเข้ามา ในช่วงหลังจากนั้นอิหร่านก็ยังคงอดทนและ “กลืนเลือด” ต่อไป

คำถามสำคัญว่า ทำไมอิหร่านต้องอดทน??

คำตอบ นั่นเพราะหากสงครามใหญ่เกิดขึ้น สิ่งที่อิหร่านเพียรพยายามมาตลอด 40 ปี หลังการปฏิวัติก็จะสูญเปล่า!!

ทั้งการสร้างชาติอิหร่านขึ้นมาอย่างยากลำบากจนกระทั่งมีวันนี้ โดยสามารถขึ้นมาเป็นมหาอำนาจอันดับหนึ่งและมีอิทธิพลอย่างสูงในภูมิภาคตะวันออกกลาง หรือบางครั้งอาจกล่าวได้ว่าในระดับโลก

ทั้งการลงแรงไปตลอดระยะ 7 ปีของสงครามในซีเรียเพื่อช่วยพันธมิตรสำคัญของตน จนสามารถทำให้ประเทศที่ถูกเขมือบจนเกือบล่มสลายกลับมายืนได้อีกครั้ง

ทั้งการสร้างขบวนการฮิซบุลเลาะห์เพื่อจ่อทิ่มคอหอยอิสราเอล จนสามารถมีอิทธิพลอย่างสูงในเลบานอนและขึ้นมาครองเสียงข้างมากในรัฐสภาวันนี้

ทั้งการลงแรงไปเพื่อปาเลสไตน์ที่อิหร่านหนุนขบวนการต่อสู้ของประเทศนี้อย่างสุดตัว  ไม่ว่า “ฮามาส” หรือ “อิสลามิกญิฮาด”  และนับวันรอวัน/เวลาที่เหมาะสมเพื่อจัดการกับไซอนิสต์

ทั้งการลงแรงไปเพื่อปกป้องอิรักจากไอซิส และสามารถมีอิทธิพลเหนือประเทศนี้ ซึ่งกรณีอิรักนี้ต้องนับเป็น “ลูกฟลุ๊ค” จากการเดิมเกมที่ผิดพลาดของสหรัฐที่ไปเชือดซัดดัม ฮุสเซน จนฝ่ายชีอะห์สามารถพลิกมากุมอำนาจและกลายเป็นพันธมิตรสำคัญของอิหร่าน

ความอดทนอย่างสูงของมุสลิม “ชีอะห์”

นอกจากพวกเขาด้วยกันเองแล้วคงไม่มีใครรู้ซึ้งหรือเข้าถึงเรื่องความอดทนอดกลั้นของมุสลิมชีอะห์ว่าอยู่ในระดับสูงมากเพียงใด  พวกเขาถอดแบบความอดทนนี้มาจาก “ฮุสเซน” หลานชายศาสดามูฮัมหมัดที่ถูกสังหารโหดพร้อมครอบครัวและมิตรสหายผู้ซื่อสัตย์ 72 ชีวิตโดยผู้ปกครองมุสลิมที่ชั่วช้าคนหนึ่ง ณ เมืองกัรบาลา ประเทศอิรัก

แม้เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นมานานนับพันปี แต่ชาวชีอะห์ยังคงทำให้เรื่องราวของฮุสเซนมีชีวิตชีวาผ่านพิธีรำลึกที่จัดขึ้นทุกปี ซึ่งเป็นที่รู้จักในชื่อ “พิธีมุฮัรรอม” หรือคนไทยรู้จักในชื่อ “มะหะหร่ำ” ของแขกเจ้าเซน

น้ำตาที่ไหลคลอเบ้าฉาบใบหน้ายามนักการศาสนาขึ้นธรรมาสน์พูดถึงโศกนาฏกรรมของฮุสเซนและครอบครัวได้หล่อหลอมให้หัวจิตหัวใจของมุสลิมชีอะห์มีความอดทน และพร้อมกันนั้นก็เสริมสร้าง “จิตวิญญาณนักสู้” ในตัวพวกเขา

ความอดทนอดกลั้นจึงกลายเป็นพันธุกรรมของมุสลิมชีอะห์ ตัวอย่างหนึ่งที่เห็นชัดคือความอดทนของชาวอิหร่านหลังการปฏิวัติที่สามารถสร้างชาติให้ผงาดขึ้นมาได้ภายใต้การแทรกแซงและบอยคอตทุกทางตลอดระยะเวลา 40 ปี

หรือกรณีมุสลิมชีอะห์ในอิรักที่ทนอยู่ภายใต้การกดขี่ของซัดดัม ฮุสเซน มาอย่างยาวนาน แม้กระทั่ง “มัรเญียะ” หรือ “แกรนด์อายาตุลเลาะห์” ที่เป็นผู้นำทางศาสนาสูงสุดของชีอะห์อิรักก็อยู่ในภาวะอดทนกล้ำกลืน ถูกกระทำต่างๆ นาๆ

คนที่เพิ่งติดตามสถานการณ์อิรัก อาจจะรู้จักแค่ “แกรนด์อายาตุลเลาะห์ ซิซตานี” ว่าเป็นผู้นำศาสนาที่มีอิทธิพลในอิรัก

แต่ก่อนหน้า “แกรนด์อายาตุลเลาะห์ ซิซตานี” ชาวชีอะห์อิรักมี “แกรนด์อายาตุลเลาะห์ ซับซาวอรี” ที่ถูกซัดดัมวางยาพิษจนเสียชีวิต

และก่อนหน้านั้นคือ “แกรนด์อายาตุลเลาะห์ คูอีย์” (ร่วมสมัยกับแกรนด์อายาตุลเลาะห์โคมัยนี) ที่ถูกซัดดัมกระทำนานับประการ แม้กระทั่งลอบสังหารทายาทด้วยการจัดฉากว่าเป็นอุบัติเหตุ

หลังสองแกรนด์อายาตุลเลาะห์เสียชีวิต หน้าที่ค้ำจุนสถาบันศาสนาและชาวชีอะห์อิรักจึงตกเป็นภาระของ “แกรนด์อายาตุลเลาะห์ ซิซตานี” ที่ก็อยู่ในภาวะอดทนเรื่อยมา ตั้งแต่ยุคซัดดัมยังมีจนซัดดัมเสียชีวิต อเมริกาเข้ามาอิรักจนออกไป และจนเมื่อไอซิสบุกยึดครองอิรัก

สถานการณ์ได้เปลี่ยนไปเมื่อไอซิสรุกคืบเข้าใกล้แบกแดดเต็มที (ตอนนั้นมีนักวิชาการมุสลิมไทยสายสุดโต่งคนหนึ่งขอพรให้ไอซิสยึดแบกแดดได้สำเร็จ ถ้ายังจำกันได้)  “แกรนด์อายาตุลเลาะห์ ซิซตานี” จึงออกคำสั่งทางศาสนาว่า “จำเป็นที่มุสลิมจะต้องออกไปปกป้องประเทศ  และการเสียชีวิตให้การนี้ถือเป็นการพลีชีพเพื่อศาสนา (ชะฮีด)”

จากคำสั่งนี้  สิ่งที่โลกได้เห็น ก็คือมุสลิมชีอะห์อิรักต่างพากันร่ำลาครอบครัวและออกมาออเต็มตามข้างถนนเพื่อขึ้นรถมุ่งสู่แนวหน้าสมรภูมิ และจากจุดนั้นก็นำมาซึ่งชัยชนะของอิรักเหนือกลุ่มไอซิสในวันนี้

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าความอดทนสิ้นสุด??

ไม่ว่าด้วยความอดทนอดกลั้นหมดสิ้นลง หรือสถานการณ์บีบบังคับให้อิหร่านต้องกระโจนเข้าสู่สงครามครั้งสุดท้าย แต่คาดเดาได้เลยว่าทั้งสองประเทศ “อิสราเอล-อิหร่าน”  จะพังทลายอย่างที่เราคาดไม่ถึง ดุลยภาพโลกจะเปลี่ยนไป และสงครามไม่อาจจำกัดวงเฉพาะภูมิภาค

• ฝั่งอิสราเอล

– ขีปนาวุธนิวเคลียร์ที่คาดการณ์ว่าอิสราเอลครอบครองอยู่ราว 200 ลูกจะถูกใช้ออกทั้งหมด อิหร่านคือเป้าหมายส่วนใหญ่ ขณะที่อีกส่วนหนึ่งก็จะกระจัดกระจายไปยังพันธมิตรอิหร่าน ทั้งซีเรีย และอิรัก ถ้าเหลือบ่ากว่าแรงส่วนหนึ่งอาจจะโจมตีไปยังตอนใต้ของเลบานอนซึ่งเป็นฐานของฮิซบุลเลาะห์แม้พื้นที่จะอยู่ติดกับอิสราเอลก็ตาม รวมทั้งเยเมนหาก “ฮูซี” พันธมิตรอิหร่านโจมตีซาอุฯ จนกระทั่งซาอุฯ เอาไม่อยู่จริงๆ

– ฐานทางทหารของสหรัฐฯ ซึ่งคาดการณ์ว่ามีอยู่ไม่ต่ำกว่า 50 แห่งใกล้อิหร่านจะร่วมกันปฏิบัติการโจมตีอิหร่าน

– รัฐอาหรับ โดยเฉพาะ ซาอุ ยูเออี บาห์เรน จะเข้าร่วมโจมตีอิหร่าน

สรุปอิหร่านและพันธมิตรคงราบเป็นหน้ากลอง

• ฝั่งอิหร่าน

– จรวดขีปนาวุธที่อิหร่านสะสมอยู่จำนวนมหาศาลและตั้งฐานเล็งไปยังอิสราเอลก็จะถูกยิงออกไปมากที่สุดเท่าที่จะทำได้จากดินแดนอิหร่าน

– จรวดและขีปนาวุธไม่ต่ำกว่าแสนลูกที่ฮิซบุลเลาะห์ได้รับจากอิหร่านจะถูกยิงไปยังอิสราเอลจากดินแดนเลบานอน

– อิหร่านจะยิงจรวดและขีปนาวุธโจมตีฐานทัพสหรัฐที่อยู่โดยรอบอิหร่าน

– ทหารของอิหร่านที่ประจำการในฐานทหารในซีเรียซึ่งมีรายงานว่ามีไม่ต่ำกว่า 10 แห่ง โดย 2 แห่งอยู่ใกล้กับพรมแดนอิสราเอล ร่วมกับพันธมิตรในซีเรียและฮิซบุลเลาะห์เลบานอนจะบุกภาคพื้นดินเข้าอิสราเอล

 – ขบวนการต่อสู้ปาเลสไตน์จะเริ่มโจมตีอิสราเอล ถึงแม้ฮามาสนั้นยังเดาใจยากว่าจะเข้าสู้สุดตัวหรือไม่ แต่ที่แน่ๆ คือ “อิสลามิกญิฮาด” ที่จะไม่อยู่นิ่งและเอาด้วยกับอิหร่านอย่างแน่นอน

– กบฏฮูซีแห่งเยเมนจะโจมตีซาอุฯ และรุกคืบเข้าไปจากตอนใต้ มุสลิมชีอะห์ซึ่งมีอยู่ราว 5-10% ในซาอุฯ จะโจมตีรัฐบาลจากภายใน

– ชีอะห์ซึ่งเป็นประชากรส่วนใหญ่ในบาห์เรนจะประท้วงและลุกลามไปสู่การจับอาวุธเพื่อล้มผู้ปกครอง

– นักการศาสนาระดับสูงของชีอะห์ทั้งในอิหร่านและอิรักจะออกคำสั่งทางศาสนาให้มุสลิมชีอะห์ออกมาต่อสู้ ความโกลาหลจะเกิดขึ้น จะมีการโจมตีผลประโยชน์ของอิสราเอลและสหรัฐฯ ทั่วโลก

อิสราเอลจะราบเป็นหน้ากลองเหมือนอิหร่านหรือไม่นั้นคงต้องฝากความหวังไว้กับ “ไอรอนโดม” ว่าจะมีศักยภาพรับมือจรวดและขีปนาวุธหลายแสนลูกได้หรือไม่ แต่ที่แน่ๆ พื้นที่การยึดครองปาเลสไตน์จะถูกปลดปล่อยเป็นส่วนมาก ชาวปาเลสไตน์จะแข็งแร็งขึ้น และอิสราเอลจะไม่มีเสถียรภาพเหมือนเดิมอีกต่อไป

อดทน อดทน และอดทน

อิหร่านอดทนมาแล้ว ยังคงอดทน และจะอดทนต่อไป แม้ถูกยั่วยุอย่างหนักจากอิสราเอล หรือแม้การตระบัดสัตย์ล่าสุดของสหรัฐฯ ต่อดีลนิวเคลียร์ ที่จะตามมาด้วยการบอยคอตอิหร่านรอบใหม่

แต่พร้อมๆ กับการอดทน อิหร่านก็เคี้ยวเอื้อง กินน้อยๆ ทีละนิดแต่กินเรื่อยๆ ฉกฉวยเมื่อมีโอกาสและจังหวะที่ประจวบเหมาะ ด้วยเหตุนี้อิทธิพลของอิหร่านจึงค่อยๆ แผ่ขยายกว้างออกไป 

ฝ่ายที่ทนไม่ได้แล้ววันนี้ก็คือ “อิสราเอล” ต่างหาก เพราะบารมีที่เพิ่มขึ้นของอิหร่านหมายถึงหายนะของอิสราเอลที่คืบคลานเข้ามาเรื่อยๆ เช่นกัน

จากวันนี้เราจะได้เห็นการยั่วยุของอิสราเอลที่จะหนักข้อเพิ่มขึ้น ก็คงได้แต่หวังว่าความอดทนของอิหร่านจะยังคงไม่ขาดสะบั้น 

มิฉะนั้น เราคงได้เห็น “มหาสงคราม” ที่ไม่รู้ว่าจะจบลงอย่างไร!!

และบทความที่ยาวๆ นี้คงพอให้คำตอบได้บ้างว่า ทำไม่อิหร่านถึงไม่เปิดฉากทำสงครามกับอิสราเอลโดยตรงเสียที